Prawdziwe dziesiec kilometrow (a nawet trzynascie)

tyle przebieglam dzisiaj rano na minizawodach. Bieg planowany na wczoraj nad Rozowym Jeziorem zostal anulowany, chociaz rewolucji nie bylo - falstart i tyle. Nawet armatek wodnych nie uzyli. Eee, lipa. A tak na serio - kamien z serca, ale zawsze lepiej poudawac.

Kajmany przygotowujace sie do maratonu w Londynie biegly 22 kilometry, pozostali, w tym ja, tyle, na ile mieli ochote. Wypelnilam swoj plan - przebieglam biegiem ciaglym dwa i pol okrazenia dzielnicy Almahdi - to taki polwysep na polwyspie Dakaru - najdajszy koniuszek Afryki w te strone i jednoczesnie burzujska dzielnica z pieknymi willami i ogrodami. Almahdi polozone zaledwie pol metra nad poziomem morza, wiec w przypadku Tsunami, hehe, burzuje pierwsi sie potopia. Minute pozniej nasz sredniakow tez dopadnie, a kolezanka u ktorej ostatnio przesiadywalam na komputerze, to bedzie miala wszystkie statki w salonie, mieszka w centrum w apartamentowcu z pieknym widokiem na port - takie i jeszcze glupsze mysli mysli mnie nawiedzaly podczas biegu.

No wiec przebieglam i biorac srednia osoby przede mna i za mna (nie wykreowalam sobie jeszcze potrzeby posiadania wypasionego czasomierza, pulsomierza i GPS w jednym), to bieglam tak kolo 9,5 na godzine. Alez jestem szczesliwa.